الحقونى مش عاوزة اسافر

[سلمي ناصف]

اسافر لكنة لايلوح من الافق غير السراب
والمحطات اكثر مما تصورت
تعطل الف قطار معى ولازلت فى اول تلك الطرق
كانى اسافر فى عتمة لا بريق لها
ولا شارة لمدن او اشارة فيها
كانى غريبة
كان الذى اتصورة فى خيالى سد من زمان بعيد ابيعة روحى
كيف يمكن ان يصبح حلمى حقيقة وشوقى خيال
وذاك الذى انتظرةانا من زمان بعيد حقيقة
كيف يمكن ذالك؟
ان الذى فى الطريق سراب الملمة كلما اوغلت فية
كلما ارمى شياء يعيد لى الروح محض الخيال
احاول ان اخدع روحى به
لكى لا اموت
لكى لا افقد روحى
وشوقى
وبعض امل ملكتة بالوراثة
وانا فى الطريق الى الاوصول
امنى حياتى
اسافر لكن من يسافر فى سكوتى
اسافر وتسافر فى اضلعى غربتى
وسرابا كثيرا كثيرا
يلوح امامى